غروب آفتاب

کتاب هفته شماره ۲۰ صفحه ۱۶۳

رودخانه در زیر آسمان به خواب می‌رود.

سایه‌ها را تنگ، به آغوش می‌فشرد.

هلال ماه در آسمان پرتوی نمی‌افشاند

و در تابش دیرگاه، در آسمان مغرب

رنگ زرینش به‌خاکستری می‌گراید

اکنون چکاوک، شادی باز نهاده است و با من

در مرگ روز سوگوار است.

در آن زمان که در جنوب، نخستین ستارهٔ رنگ‌باخته

چهرهٔ سیمگونه‌اش را به‌جانب شب باز می‌گرداند.

و در آن دوردست، از میان آسمانی که به‌خاکستری می‌گراید

به‌ماه لبخند می‌زند؛

و روز، تاج سیه بر سر نهاده

ردای مشکین خویش می‌تکاند،

از جانب شهر، نجواهای آرامی به‌گوش می‌آید.

پل لارنس دانبر

[شاعر سیاهپوست آمریکائی]

ترجمه حسن فیاد