صندوق پستی ۱۱۳۲-۱۵ شمارهٔ ۲۲: تفاوت بین نسخه‌ها

از irPress.org
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۳: سطر ۳:
  
 
{{بازنگری}}
 
{{بازنگری}}
 +
 +
 +
{{گلوله}} '''خانم بهجت رضائی'''
 +
 +
1) تصدیق می‌فرمائید که در روال کار ما نیست که در پاسخ موجود عنیف فرصت‌طلبی که رطب و یا بسی آن‌هم در یک نشریۀ دیگر به‌هم بافته است مطلبی چاپ کنیم و وقت خود را به‌جنجال آفرینی چنان افرادی که برای خودنمائی دنبال بهانه می‌گردند تلف کنیم.- امّا من هرگز نگفته‌ام او «بهتر از شما»می‌داند آزادی چیست، بل از یک اصطلاح رایج استفاده کرده بودم که «او از من و شما هم بهتر می‌داند فلان چیز چیست، منتها صرفه‌اش را در این می‌بیند که خود را به‌کوچۀ علی چپ بزند.»
 +
 +
2) حقیقت این است که ما زیر آواری از مقاله و قصه و شعر دفن شده‌ایم، و به‌راستی فرصتی برای خواندن همۀ آن‌ها به‌دست نمی‌آید. اگر گاهی مطالبی که می‌رسد مدت‌ها طول می‌کشد تا به‌چاپ برسد دلیلی جز این ندارد.
 +
 +
3) ما کادر مشخصی از نویسندگان نداریم، و در واقع مجله را خوانندگان ما هستند که می‌گردانند. بنابراین هرگز چنین تصوری در میان نیست که «ما اوستائیم و خوانندگان شاگرد». خود ما هم با تهیۀ مطالب مجله از آن چیز می‌آموزیم.
 +
 +
{{گلوله}}'''آقای محمدحسین مقدادی''' (بندرکیاشهر)
 +
 +
1) داستان‌هائی در باب دهات را باید قصه نویسان بنویسند و بفرستند تا به‌چاپ برسد. ما مانند مجلات هفتگی دیگر کادر مخصوص قصه نویس نداریم.
 +
 +
2) متأسفانه نظام حاکم تاب انتقاد شنیدن ندارد و هر انتقاد سازنده و دلسوزانه‌ئی را مهر «ضدانقلاب»و «صهیونیستی»و «آمریکائی»می‌زند. وانگهی، کتاب جمعه تنها به‌مسائل بنیادی می‌پردازد و جز در مقالۀ خود «آخرین صفحۀ تقویم»به‌حوادث روز نظر نمی‌کند.
 +
 +
3) در صفحاتی که با عنوان کلی «در پاسخ خوانندگان»اخیراً در مجله گشوده شده به‌مکتب‌ها و تفهیم اصطلاحات اقتصادی و سیاسی و فرهنگی که از سوی خوانندگان عنوان می‌شود می‌پردازیم. امیدواریم نظرتان تأمین شده باشد.
 +
 +
4) آن مسأله سراپا انحراف و فریب و در نتیجه یکسره بی‌ارزش و اعتبار است.
 +
 +
5) دوستان کانون نویسندگان هم به‌شما درود می‌فرستند.
 +
 +
{{گلوله}}'''آقای محمدرضا سمر اندیش'''
 +
 +
1) داستان اگر با موازین مجله بخواند بدون شک چاپ می‌شود، البته به نوبت خود. ولی متأسفانه مجالی برای نقد آن‌ها نداریم.
 +
 +
2) یکی دو بار چند حاشیه از مقالات اشتباهاً جا افتاده است سعی می‌کنیم دیگر تکرار نشود.
 +
 +
3) منظورتان را از گاهنامه و اسامی خاص در «آفرینش جهانی»در نیافتیم.
 +
 +
4) چه گونه می توان در چند سطر «موقعیت اجتماعی جامعه‌ئی را»روشن کرد؟
 +
 +
5) اسناد تاریخی به‌این دلیل «تق و لق»شده است که تهیه‌کنندۀ آن به‌سفر خارج رفته است.
 +
 +
6) قوانین اساسی کشورهای جهان قبلاً طی کتابی منتشر شده است.
 +
 +
7) شعر خوب اگر سرودند، به‌چشم!
 +
 +
{{گلوله}} '''آقای حمید غفاری''' (ارومیه)
 +
 +
1) آن قدر محبت کرده‌اید که در جواب‌تان درمانده‌ام.
 +
 +
2) حتماً به‌معرفی نویسندگان و شاعران بزرگ جهان می‌پردازیم. پیش از این هم چنین مطالبی داشته‌ایم.
 +
 +
3) کتاب‌نامه آقایان خاکسار و علامه‌زاده را برای‌تان خواهم نوشت.
 +
 +
{{گلوله}} '''خانم یا آقای میما کلاهدار''' (جنوب)؟
 +
 +
عکس‌های بسیار بسیار ارزنده‌تان رسید. ممنون. دربارۀ شعر شمارۀ 10 کاش توضیح بیشتری می‌دادید. اگر برای‌تان زحمتی نیست زیراکسی از آن مقالۀ بنیاد برای ما بفرستید. موفق باشید.
 +
 +
{{گلوله}}'''آقای علی اکبر نبی الهّی''' (دوگنبدان)
 +
 +
فکر می‌کنید درافتادن با آن «گزمه‌ها»ی زبان نفهم فایده‌ئی هم داشته باشد؟
 +
 +
{{گلوله}} '''خانم فرانک سعادت'''
 +
 +
متشکرم از لطف بی‌دریغی که فرموده‌اید. اشعاری که فرستاده‌اید سخت خوب و جا افتاده است. اشکال کار، تنها، یأسی است که در آن‌ها موج می‌زند. من معتقد نیستم که «دنیای ما ویران شده»باشد «خطوط مشوش چهره‌هامان»هم «مسخ لبخندهای‌مان»نیست. و «در فریادهامان شهامتِ اظهار»هست. «آزادی»هرگز «شایعه‌ئی»نیست «که تکذیب می‌شود». آزادی هدف والائی است که برای آن می‌جنگیم و به‌دستش می‌آوریم. یقین داشته باشیم.
 +
 +
{{گلوله}}'''آقای فرهاد مقصودی'''
 +
 +
با تشکرات فراوان:
 +
 +
1) آن مجله کم و بیش در دسترس همگان هست و نیازی به‌نقل مطالب آن نیست.
 +
 +
2) همان طور که خواسته‌اید مجموعه‌ئی از کاریکاتوریست‌های بزرگ جهان در شماره‌های اخیر چاپ شده است و این کار ادامه خواهد یافت.
 +
 +
3) از'''بوکوفسکی''' اثر دیگری در شمارۀ 21 به‌چاپ رسیده است.
 +
 +
4) دوستان و خوانندگان دیگر از طرح روی جلد مجله راضیند. تاکنون جز شما تنها یکی دیگر از خوانندگان ما از شکل روی جلد اظهار دلتنگی کرده است.
 +
 +
{{گلوله}}'''آقای حمید قیلاو''' (آبادان)
 +
 +
1) این سؤال که «شعرخوانی را از کجا و چه‌گونه آغاز باید کرد»پاسخ چندان آسانی ندارد. شاید مقالات دوگانه‌ئی که '''ع. پاشائی''' در شمارۀ اول (صفحه 73)و هفتم (صفحۀ 74)کتاب جمعه نوشته است و نیز مقالۀ دیگری از او در باب دو شعر'''میرزاآقا عسکری''' (خطابۀ اول و خطابۀ دوم، شمارۀ 13)که در همین شماره بتواند راه‌گشای شما باشد. اصولاً این مقالات به‌همین منظور نوشته شده است، یعنی ارائۀ طریق برای خواندن و درک شعر.
 +
 +
2) در باب بهای مجله پیش از این نیز چند بار توضیح داده‌ایم. سی و هشت درصد بهای جلد روی مجله به‌فروشنده و دائرۀ توزیع تعلق می‌گیرد و آنچه به‌ناشر و هیأت تحریریه می‌رسد فقط درصدی است که کار را بگرداند. معذلک برای دانش‌آموزان و دانشجویان در صورت ارائۀ کارت تحصیلی آبونمان‌های پنج شماره‌ئی ترتیب داده‌ایم که بتوانند مجله را به‌بهای هفت تومان تهیه کنند.
 +
 +
3) برای ارسال مجله نشانی خود را برای مه بفرستید.
 +
 +
{{گلوله}}'''خانم (یا آقای)پرتو شریعتمداری'''
 +
 +
با اشاره به‌این یادداشت، برای آنچه در نامۀ شیرین‌تان خواسته‌اید یک روز عصر به 660765 زنگی بزنید.
 +
 +
{{گلوله}}'''خانم اعظم منتظر''' (قم)
 +
 +
امیدواریم بتوانید به‌تحصیلاتان ادامه بدهید ما را شرمنده محبت‌هاتان کردید. اما با شعرتان موافق نیستم. چرا باید مرگ را بیش از زندگی دوست داشته باشید؟ با کژی‌ها و کاستی‌ها باید مبارزه کرد نه‌این که به‌دامن مرگ خزید.       
  
 
[[رده:کتاب جمعه ۲۲]]
 
[[رده:کتاب جمعه ۲۲]]
 
[[رده:کتاب جمعه]]
 
[[رده:کتاب جمعه]]

نسخهٔ ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۴۳

کتاب جمعه سال اول شماره ۲۲ صفحه ۱۵۴
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۲ صفحه ۱۵۴
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۲ صفحه ۱۵۵
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۲ صفحه ۱۵۵


 • خانم بهجت رضائی

1) تصدیق می‌فرمائید که در روال کار ما نیست که در پاسخ موجود عنیف فرصت‌طلبی که رطب و یا بسی آن‌هم در یک نشریۀ دیگر به‌هم بافته است مطلبی چاپ کنیم و وقت خود را به‌جنجال آفرینی چنان افرادی که برای خودنمائی دنبال بهانه می‌گردند تلف کنیم.- امّا من هرگز نگفته‌ام او «بهتر از شما»می‌داند آزادی چیست، بل از یک اصطلاح رایج استفاده کرده بودم که «او از من و شما هم بهتر می‌داند فلان چیز چیست، منتها صرفه‌اش را در این می‌بیند که خود را به‌کوچۀ علی چپ بزند.»

2) حقیقت این است که ما زیر آواری از مقاله و قصه و شعر دفن شده‌ایم، و به‌راستی فرصتی برای خواندن همۀ آن‌ها به‌دست نمی‌آید. اگر گاهی مطالبی که می‌رسد مدت‌ها طول می‌کشد تا به‌چاپ برسد دلیلی جز این ندارد.

3) ما کادر مشخصی از نویسندگان نداریم، و در واقع مجله را خوانندگان ما هستند که می‌گردانند. بنابراین هرگز چنین تصوری در میان نیست که «ما اوستائیم و خوانندگان شاگرد». خود ما هم با تهیۀ مطالب مجله از آن چیز می‌آموزیم.

 • آقای محمدحسین مقدادی (بندرکیاشهر)

1) داستان‌هائی در باب دهات را باید قصه نویسان بنویسند و بفرستند تا به‌چاپ برسد. ما مانند مجلات هفتگی دیگر کادر مخصوص قصه نویس نداریم.

2) متأسفانه نظام حاکم تاب انتقاد شنیدن ندارد و هر انتقاد سازنده و دلسوزانه‌ئی را مهر «ضدانقلاب»و «صهیونیستی»و «آمریکائی»می‌زند. وانگهی، کتاب جمعه تنها به‌مسائل بنیادی می‌پردازد و جز در مقالۀ خود «آخرین صفحۀ تقویم»به‌حوادث روز نظر نمی‌کند.

3) در صفحاتی که با عنوان کلی «در پاسخ خوانندگان»اخیراً در مجله گشوده شده به‌مکتب‌ها و تفهیم اصطلاحات اقتصادی و سیاسی و فرهنگی که از سوی خوانندگان عنوان می‌شود می‌پردازیم. امیدواریم نظرتان تأمین شده باشد.

4) آن مسأله سراپا انحراف و فریب و در نتیجه یکسره بی‌ارزش و اعتبار است.

5) دوستان کانون نویسندگان هم به‌شما درود می‌فرستند.

 • آقای محمدرضا سمر اندیش

1) داستان اگر با موازین مجله بخواند بدون شک چاپ می‌شود، البته به نوبت خود. ولی متأسفانه مجالی برای نقد آن‌ها نداریم.

2) یکی دو بار چند حاشیه از مقالات اشتباهاً جا افتاده است سعی می‌کنیم دیگر تکرار نشود.

3) منظورتان را از گاهنامه و اسامی خاص در «آفرینش جهانی»در نیافتیم.

4) چه گونه می توان در چند سطر «موقعیت اجتماعی جامعه‌ئی را»روشن کرد؟

5) اسناد تاریخی به‌این دلیل «تق و لق»شده است که تهیه‌کنندۀ آن به‌سفر خارج رفته است.

6) قوانین اساسی کشورهای جهان قبلاً طی کتابی منتشر شده است.

7) شعر خوب اگر سرودند، به‌چشم!

 • آقای حمید غفاری (ارومیه)

1) آن قدر محبت کرده‌اید که در جواب‌تان درمانده‌ام.

2) حتماً به‌معرفی نویسندگان و شاعران بزرگ جهان می‌پردازیم. پیش از این هم چنین مطالبی داشته‌ایم.

3) کتاب‌نامه آقایان خاکسار و علامه‌زاده را برای‌تان خواهم نوشت.

 • خانم یا آقای میما کلاهدار (جنوب)؟

عکس‌های بسیار بسیار ارزنده‌تان رسید. ممنون. دربارۀ شعر شمارۀ 10 کاش توضیح بیشتری می‌دادید. اگر برای‌تان زحمتی نیست زیراکسی از آن مقالۀ بنیاد برای ما بفرستید. موفق باشید.

 • آقای علی اکبر نبی الهّی (دوگنبدان)

فکر می‌کنید درافتادن با آن «گزمه‌ها»ی زبان نفهم فایده‌ئی هم داشته باشد؟

 • خانم فرانک سعادت

متشکرم از لطف بی‌دریغی که فرموده‌اید. اشعاری که فرستاده‌اید سخت خوب و جا افتاده است. اشکال کار، تنها، یأسی است که در آن‌ها موج می‌زند. من معتقد نیستم که «دنیای ما ویران شده»باشد «خطوط مشوش چهره‌هامان»هم «مسخ لبخندهای‌مان»نیست. و «در فریادهامان شهامتِ اظهار»هست. «آزادی»هرگز «شایعه‌ئی»نیست «که تکذیب می‌شود». آزادی هدف والائی است که برای آن می‌جنگیم و به‌دستش می‌آوریم. یقین داشته باشیم.

 • آقای فرهاد مقصودی

با تشکرات فراوان:

1) آن مجله کم و بیش در دسترس همگان هست و نیازی به‌نقل مطالب آن نیست.

2) همان طور که خواسته‌اید مجموعه‌ئی از کاریکاتوریست‌های بزرگ جهان در شماره‌های اخیر چاپ شده است و این کار ادامه خواهد یافت.

3) ازبوکوفسکی اثر دیگری در شمارۀ 21 به‌چاپ رسیده است.

4) دوستان و خوانندگان دیگر از طرح روی جلد مجله راضیند. تاکنون جز شما تنها یکی دیگر از خوانندگان ما از شکل روی جلد اظهار دلتنگی کرده است.

 • آقای حمید قیلاو (آبادان)

1) این سؤال که «شعرخوانی را از کجا و چه‌گونه آغاز باید کرد»پاسخ چندان آسانی ندارد. شاید مقالات دوگانه‌ئی که ع. پاشائی در شمارۀ اول (صفحه 73)و هفتم (صفحۀ 74)کتاب جمعه نوشته است و نیز مقالۀ دیگری از او در باب دو شعرمیرزاآقا عسکری (خطابۀ اول و خطابۀ دوم، شمارۀ 13)که در همین شماره بتواند راه‌گشای شما باشد. اصولاً این مقالات به‌همین منظور نوشته شده است، یعنی ارائۀ طریق برای خواندن و درک شعر.

2) در باب بهای مجله پیش از این نیز چند بار توضیح داده‌ایم. سی و هشت درصد بهای جلد روی مجله به‌فروشنده و دائرۀ توزیع تعلق می‌گیرد و آنچه به‌ناشر و هیأت تحریریه می‌رسد فقط درصدی است که کار را بگرداند. معذلک برای دانش‌آموزان و دانشجویان در صورت ارائۀ کارت تحصیلی آبونمان‌های پنج شماره‌ئی ترتیب داده‌ایم که بتوانند مجله را به‌بهای هفت تومان تهیه کنند.

3) برای ارسال مجله نشانی خود را برای مه بفرستید.

 • خانم (یا آقای)پرتو شریعتمداری

با اشاره به‌این یادداشت، برای آنچه در نامۀ شیرین‌تان خواسته‌اید یک روز عصر به 660765 زنگی بزنید.

 • خانم اعظم منتظر (قم)

امیدواریم بتوانید به‌تحصیلاتان ادامه بدهید ما را شرمنده محبت‌هاتان کردید. اما با شعرتان موافق نیستم. چرا باید مرگ را بیش از زندگی دوست داشته باشید؟ با کژی‌ها و کاستی‌ها باید مبارزه کرد نه‌این که به‌دامن مرگ خزید.