یک کلمه: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
{{در حال ویرایش}} | {{در حال ویرایش}} | ||
| − | |||
در نام تو | در نام تو | ||
| − | کوچک می‌مانم | + | ::کوچک می‌مانم |
آفتاب را | آفتاب را | ||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۲: | ||
از خواب‌هایم | از خواب‌هایم | ||
| − | + | :::به‌کوچه می‌برم. | |
در ایوان بزرگ، تنها | در ایوان بزرگ، تنها | ||
| سطر ۲۳: | سطر ۲۲: | ||
از قلب گیاه | از قلب گیاه | ||
| − | می‌گذرد | + | :::می‌گذرد |
و چشمان ما | و چشمان ما | ||
| سطر ۳۳: | سطر ۳۲: | ||
یک کلمه | یک کلمه | ||
| − | در تاریکی | + | ::در تاریکی |
| − | رشد می‌کند. | + | ::::رشد می‌کند. |
یک کلمه | یک کلمه | ||
| − | که از | + | که از چهارشنبه‌هائی دیوانه می‌آید. |
یک کلمه برای‌مان کافی است | یک کلمه برای‌مان کافی است | ||
| سطر ۴۵: | سطر ۴۴: | ||
تا پرده‌ها | تا پرده‌ها | ||
| − | پشت | + | پشت به‌آفتاب بمانند |
و پیراهن‌های کهنه | و پیراهن‌های کهنه | ||
بوی عشق نگیرند. | بوی عشق نگیرند. | ||
| + | |||
از قرینه‌های گیاهی | از قرینه‌های گیاهی | ||
| − | دریا | + | ::::دریا به‌اتاق می‌ریزد. |
| − | دریا که | + | دریا که به‌قایق تکیه داده است |
و شب که در قایق منتظر است، | و شب که در قایق منتظر است، | ||
| سطر ۶۲: | سطر ۶۲: | ||
و پنجره‌ها خود را ناگهان | و پنجره‌ها خود را ناگهان | ||
| − | + | ::::::به‌سوی تاریکی | |
| − | باز می‌کنند | + | ::::::::باز می‌کنند |
| − | '''م. مروارید''' | + | ::::::::::'''م. مروارید''' |
نسخهٔ ۲۸ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۰۶:۵۰
 | این مقاله در حال تایپ است. اگر می‌خواهید این مقاله را تایپ یا ویرایش کنید، لطفاً دست نگه دارید تا این پیغام حذف شود. |
در نام تو
- کوچک می‌مانم
آفتاب را
از خواب‌هایم
- به‌کوچه می‌برم.
در ایوان بزرگ، تنها
یک لکه نور از ما باقی می‌ماند.
صدای حشره
از قلب گیاه
- می‌گذرد
و چشمان ما
در باران
سبز می‌شود.
یک کلمه
- در تاریکی
- رشد می‌کند.
یک کلمه
که از چهارشنبه‌هائی دیوانه می‌آید.
یک کلمه برای‌مان کافی است
تا پرده‌ها
پشت به‌آفتاب بمانند
و پیراهن‌های کهنه
بوی عشق نگیرند.
از قرینه‌های گیاهی
- دریا به‌اتاق می‌ریزد.
دریا که به‌قایق تکیه داده است
و شب که در قایق منتظر است،
و پنجره‌ها خود را ناگهان
- به‌سوی تاریکی
- باز می‌کنند
- م. مروارید