از خوانندگان ۱۶: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۲۹: | سطر ۲۹: | ||
سوگوار ستاره است. | سوگوار ستاره است. | ||
| + | |||
| + | '''اگر صدایی بماند''' | ||
| + | |||
| + | تا در نازكای من | ||
| + | |||
| + | اندوه قد می‌كشد | ||
| + | |||
| + | تنهائی گیاهِ برابرم | ||
| + | |||
| + | شكل مصیبت است | ||
| + | |||
| + | {{ستاره}} | ||
| + | |||
| + | از معماری انزوا | ||
| + | |||
| + | تا رؤیای سقوط | ||
| + | |||
| + | ::زنگوله‌ئی‌ست | ||
| + | |||
| + | امّا | ||
| + | |||
| + | خواب آرام قبیله را | ||
| + | |||
| + | ::آشفته نمی‌كند | ||
| + | |||
| + | {{ستاره}} | ||
| + | |||
| + | با این همه | ||
| + | |||
| + | از كلام من | ||
| + | |||
| + | صدائی اگر بماند | ||
| + | |||
| + | ::پرنده می‌شوم. | ||
[[رده:کتاب جمعه ۱۶]] | [[رده:کتاب جمعه ۱۶]] | ||
[[رده:کتاب جمعه]] | [[رده:کتاب جمعه]] | ||
نسخهٔ ۴ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۰۸
 | این مقاله در حال تایپ است. اگر می‌خواهید این مقاله را تایپ یا ویرایش کنید، لطفاً دست نگه دارید تا این پیغام حذف شود. |
دو شعر از آریا آریاپور
بر بازوان زخمی خورشید
بر بازوان زخمی خورشید
وقتی فرود می‌آیم
شكل جنون و
بغضِ قیام دارد
دلم
***
ولی به خواب من نمی‌آئی
ای روز بلند،
كه آسمان سینه‌ام
سوگوار ستاره است.
اگر صدایی بماند
تا در نازكای من
اندوه قد می‌كشد
تنهائی گیاهِ برابرم
شكل مصیبت است
***
از معماری انزوا
تا رؤیای سقوط
- زنگوله‌ئی‌ست
امّا
خواب آرام قبیله را
- آشفته نمی‌كند
***
با این همه
از كلام من
صدائی اگر بماند
- پرنده می‌شوم.