در عذر فراخی دهان: تفاوت بین نسخه‌ها

از irPress.org
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
 
[[Image:1-154.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره اول صفحه ۱۵۴|کتاب جمعه سال اول شماره اول صفحه ۱۵۴]]
 
[[Image:1-154.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره اول صفحه ۱۵۴|کتاب جمعه سال اول شماره اول صفحه ۱۵۴]]
  
{{در حال ویرایش}}
+
{{بازنگری}}
 
 
'''در عذر فراخی دهان'''
 
  
 
'''(از کمال اسمعیل)'''
 
'''(از کمال اسمعیل)'''
  
 
+
{{شعر}}
دلدار مرا اگر فراخست دهان  
+
{{ب|دلــدار مرا اگر فراخســت دهان|گل را نه هم از خنده دهانست چنان؟}}
      گل را نه هم از خنده دهانست چنان؟
+
{{ب|چون دستـگه نشـاط ما آن دهنست|گر دستگهـی فراخ باشــد، چه زیان؟}}
 
+
{{ب|لعـل لب او که دُرج گوهـر باشد|چون بوسه درو زنی چه درخور باشد}}
چون دستگه نشاط ما آن دهنست
+
{{ب|گر خرد نیامد لب او عیبی نیست|یاقــوت بــزرگ قیمتی‌تـر باشــد}}
      گردستگهی فراخ باشد، چه زیان؟
+
{{ب|بر من دلت از چه روی چون هنگ آمد|صلح تو ز روی راستی جنگ آمد}}
 
+
{{ب|گفتـی دهـن فراخ من روزی تسـت|وه‌وه که چگونـه روزیـم تنگ آمد}}
لعل لب او که دُرج گوهر باشد
+
{{پایان شعر}}
      چون بوسه درو زنی چه درخور باشد
 
 
 
گر خرد نیامد لب او عیبی نیست
 
      یاقوت بزرگ قیمتی تر باشد
 
 
 
بر من دلت از چه روی هنگ آمد
 
      صلح تو ز روی راستی جنگ آمد
 
 
 
گفتی دهن فراخ من روزی تست
 
      وه وه که چگونه روزیم تنگ آمد
 

نسخهٔ ‏۱۴ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۱۳:۳۲

کتاب جمعه سال اول شماره اول صفحه ۱۵۴
کتاب جمعه سال اول شماره اول صفحه ۱۵۴

(از کمال اسمعیل)

دلــدار مرا اگر فراخســت دهان گل را نه هم از خنده دهانست چنان؟
چون دستـگه نشـاط ما آن دهنست گر دستگهـی فراخ باشــد، چه زیان؟
لعـل لب او که دُرج گوهـر باشد چون بوسه درو زنی چه درخور باشد
گر خرد نیامد لب او عیبی نیست یاقــوت بــزرگ قیمتی‌تـر باشــد
بر من دلت از چه روی چون هنگ آمد صلح تو ز روی راستی جنگ آمد
گفتـی دهـن فراخ من روزی تسـت وه‌وه که چگونـه روزیـم تنگ آمد