اتحادیهٔ میان نابرابران: تفاوت بین نسخه‌ها
(اصلاح الگو به ناقص.) |
|||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
[[Image:26-092.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۲۶ صفحه ۹۲|کتاب جمعه سال اول شماره ۲۶ صفحه ۹۲]] | [[Image:26-092.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۲۶ صفحه ۹۲|کتاب جمعه سال اول شماره ۲۶ صفحه ۹۲]] | ||
| − | {{ | + | {{ناقص}} |
نسخهٔ ۲۸ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۵
 | تایپ این مقاله ناقص است. لطفاً قبل از شروع به تایپ صفحهٔ راهنما را ببینید. |
اکتاویو ایانی
اتحاد برای پیشرفت که سال 1961 برای پاسخ‌گوئی به‌برنامه اعلان شده در منشور پونتادل‌استه، و اتحاد برای پیشرفت، با لحنی اصلاح‌طلبانه، وسیله‌ئی برای جمع‌آوری و اتحاد نیروهای محافظه کار و ارتجاعی در منطقه بود. این نخستین اقدام سیاسی در سطح قاره بودکه از طریق آن حکام ایالات متحده و امریکای لاتین نشان دادند که چگونه دست به‌دست یکدیگر داده و به‌صورت فعالی به‌سازمان دادن تجربیاتی پرداخته‌اند که‌از‌انقلاب‌سوسیالیستی کوبا آموخته بودند، مرزهای جدید دیپلماسی، (Anew Frontier Diplomacy) پرزیدنت جان. اف. کندی که در واقع ترکیب زیرکانه‌ئی از زبان اصلاح‌طلبانه و سیاست ضد اصلاحات بود، سپاه صلح را به‌وجود آورد و در زیر پوشش آن به‌تشدید برنامه‌های قاره‌ئی و محلی سرکوبی و «ضد خرابکاری» پرداخت. بدین ترتیب برای بار دوّم در این قرن، برتری (هژمونی) ایالات متحده در امریکای لاتین به صورت «امپریالیسم توجیه شده» اعمال می‌شد. نوعی برتری جوئی که بعداز حکومت فرانکلین روزولت (1933 تا 1944) بار دیگر به‌صورت اساس حکومت جان. اف. کندی (1961 تا 1963) درآمد. این شیوه برتری جوئی امپریالیستی در مقابل تناقضات، تضادها و سایر مسائل مربوط به روابط سلطه‌گرانه امریکای شمالی با کشورهای این منطقه شیوه‌ئی را به‌کار گرفت که در زبان آزادمنشانه و درعمل سلطه‌جو و جابرانه بود.