از خوانندگان ۱۳: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز |
|||
سطر ۱۰: | سطر ۱۰: | ||
[[رده:کتاب جمعه ۱۳]] | [[رده:کتاب جمعه ۱۳]] | ||
[[رده:کتاب جمعه]] | [[رده:کتاب جمعه]] | ||
+ | |||
+ | ==زبان شعر== | ||
+ | |||
+ | زبان شعر | ||
+ | |||
+ | حکایت دیگر دارد. | ||
+ | |||
+ | وقتی که از تمامیِ سینه | ||
+ | |||
+ | شعله سایهٔ روشنی میماند | ||
+ | |||
+ | میان واژه و تو. | ||
+ | |||
+ | آنگاه واژه چندی | ||
+ | |||
+ | زیور آدمی میشود | ||
+ | |||
+ | و همین شاعر را بهانهئی است | ||
+ | |||
+ | برای سرودن٬ | ||
+ | |||
+ | تا سبک شود. | ||
+ | |||
+ | :::::یارمحّمد اسدپور | ||
+ | |||
+ | ==بند== | ||
+ | |||
+ | ماه بر پنجره میتابد | ||
+ | |||
+ | بند در خاموشی رفته فرو | ||
+ | |||
+ | و نگهبانی | ||
+ | |||
+ | میدهد پاس در آن خلوت شب | ||
+ | |||
+ | تا مبادا | ||
+ | |||
+ | آب از آب تکانی بخورد. | ||
+ | |||
+ | دور از چشم نگهبان امّا | ||
+ | |||
+ | صبح در صحبت ما | ||
+ | |||
+ | گل کرده | ||
+ | |||
+ | است. | ||
+ | |||
+ | :::::م. راما ۱۳۵۴ |
نسخهٔ ۲ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۴:۴۵
این مقاله در حال تایپ است. اگر میخواهید این مقاله را تایپ یا ویرایش کنید، لطفاً دست نگه دارید تا این پیغام حذف شود. |
زبان شعر
زبان شعر
حکایت دیگر دارد.
وقتی که از تمامیِ سینه
شعله سایهٔ روشنی میماند
میان واژه و تو.
آنگاه واژه چندی
زیور آدمی میشود
و همین شاعر را بهانهئی است
برای سرودن٬
تا سبک شود.
- یارمحّمد اسدپور
بند
ماه بر پنجره میتابد
بند در خاموشی رفته فرو
و نگهبانی
میدهد پاس در آن خلوت شب
تا مبادا
آب از آب تکانی بخورد.
دور از چشم نگهبان امّا
صبح در صحبت ما
گل کرده
است.
- م. راما ۱۳۵۴