یک کلمه: تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۴ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۰۳:۰۰

کتاب جمعه سال اول شماره ۲ صفحه ۶۷

تایپ این مقاله تمام شده و آمادهٔ بازنگری است. اگر شما همان کسی نیستید که مقاله را تایپ کرده، لطفاً قبل از شروع به بازنگری صفحهٔ راهنمای بازنگری را ببینید (پیش‌‌نویس)، و پس از اینکه تمام متن را با تصاویر صفحات مقابله کردید و اشکالات را اصلاح کردید یا به بحث گذاشتید، این پیغام را حذف کنید.

یک کلمه

در نام تو

کوچک می‌مانم

آفتاب را

از خواب‌هایم

به کوچه می‌برم.

در ایوان بزرگ، تنها

یک لکه نور از ما باقی می‌ماند.

صدای حشره

از قلب گیاه

می‌گذرد

و چشمان ما

در باران

سبز می‌شود.

یک کلمه

در تاریکی

رشد می‌کند.

یک کلمه

که از چهارشنبه هائی دیوانه می‌آید.

یک کلمه برای‌مان کافی است

تا پرده‌ها

پشت به آفتاب بمانند

و پیراهن‌های کهنه

بوی عشق نگیرند.

از قرینه‌های گیاهی

دریا به اتاق می‌ریزد.

دریا که به فایق تکیه داده است

و شب که در قایق منتظر است،

و پنجره‌ها خود را ناگهان

به سوی تاریکی

باز می‌کنند.

م. مروارید

یک کلمه: تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۴ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۰۳:۰۰

منوی ناوبری

جستجو

@@ سطر ۱: / سطر ۱: @@
 [[Image:2-067.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۲ صفحه ۶۷|کتاب جمعه سال اول شماره ۲ صفحه ۶۷]]
-{{ناقص}}
+{{بازنگری}}
+'''یک کلمه'''
+در نام تو
+کوچک می‌مانم
+آفتاب را
+از خواب‌هایم
+به کوچه می‌برم.
+در ایوان بزرگ، تنها
+یک لکه نور از ما باقی می‌ماند.
+صدای حشره
+از قلب گیاه
+می‌گذرد
+و چشمان ما
+در باران
+سبز می‌شود.
+یک کلمه
+در تاریکی
+رشد می‌کند.
+یک کلمه
+که از چهارشنبه هائی دیوانه می‌آید.
+یک کلمه برای‌مان کافی است
+تا پرده‌ها
+پشت به آفتاب بمانند
+و پیراهن‌های کهنه
+بوی عشق نگیرند.
+از قرینه‌های گیاهی
+دریا به اتاق می‌ریزد.
+دریا که به فایق تکیه داده است
+و شب که در قایق منتظر است،
+و پنجره‌ها خود را ناگهان
+به سوی تاریکی
+باز می‌کنند.
+'''م. مروارید'''