نمایش مبدأ برای خُمره

[[Image:KHN018P075.jpg|thumb|alt= کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۷۵|کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۷۵]]
[[Image:KHN018P076.jpg|thumb|alt= کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۷۶|کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۷۶]]
[[Image:KHN018P077.jpg|thumb|alt= کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۷۷|کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۷۷]]
[[Image:KHN018P078.jpg|thumb|alt= کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۷۸|کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۷۸]]
[[Image:KHN018P079.jpg|thumb|alt= کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۷۹|کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۷۹]]
[[Image:KHN018P080.jpg|thumb|alt= کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۸۰|کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۸۰]]
[[Image:KHN018P081.jpg|thumb|alt= کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۸۱|کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۸۱]]
[[Image:KHN018P082.jpg|thumb|alt= کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۸۲|کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۸۲]]
[[Image:KHN018P083.jpg|thumb|alt= کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۸۳|کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۸۳]]
[[Image:KHN018P084.jpg|thumb|alt= کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۸۴|کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۸۴]]
[[Image:KHN018P085.jpg|thumb|alt= کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۸۵|کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۸۵]]
[[Image:KHN018P086.jpg|thumb|alt= کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۸۶|کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۸۶]]
[[Image:KHN018P087.jpg|thumb|alt= کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۸۷|کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۸۷]]
[[Image:KHN018P088.jpg|thumb|alt= کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۸۸|کتاب هفته شماره ۱۸ صفحه ۸۸]]

{{در حال ویرایش}}




'''پیرآندلو'''

'''پ. بهارلو'''


آن سال درخت‌ها محصول خوبی داده بودند. علی‌رغم سرما و مه زیادی که موقع گل دادن در خود گرفته بودشان، خوشه‌های آنها پر و سنگین بود.

'''زیرافا'''{{نشان|۱}} که روزی چند بار به درخت‌های خود سر می‌زد، پیش‌بینی کرده بود که آن پنج تا خمرهٔ سفالی لعاب‌اندودی که توی انبار هست همهٔ محصول زیتون سال را کفاف نمی‌دهد؛ و به موقع، به '''سانتو استفانو دی‌کاماسترا'''{{نشان|۲}}ی کوزه‌گر دستور داد تا خمرهٔ بزرگی برایش بسازد که به تنهائی از پنج خمرهٔ دیگر بزرگ‌تر، شکمش برآمده‌تر و هیکلش عظیم‌تر و باابهت‌تر باشد.

محض خاطر این خمره، حتی با نانوای محل هم مرافعه به راه انداخته بود. احدی نبود که '''دون لولو زیرافا'''{{نشان|۳}} با او دعوا نکرده باشد. برای هر چیز بی‌اهمیتی، حتی برای یک تکه کاه‌گل یا یک آجرپاره که از دیوار باغ می‌افتاد فریاد می‌زد «قاطرم را زین کنید!» تا برود به شهر و شکایت کند. در نتیجه بس که از این و آن شکایت کرده بود و پول تمبر و حق‌الوکاله داده بود کارش به افلاس کشیده بود.

شایع بود که مشاوره قضائیش برای نجات از شر دید و بازدیدهای مکرر او یک جلد کتاب قانون مدنی به‌اش هدیه کرده بود تا بتواند با خیال راحت و به تنهائی برود و علیه مردم اقامه دعوی کند.

اوایل کار، آنهائی که با او سروکار داشتند برای اینکه مسخره‌اش کرده باشند فریاد می‌زدند: «قاطرو زین کنین!». اما حالا دیگر می‌گفتند: «- کتاب دعاتو واکن!»

و '''دون لولو''' پاسخ می‌داد:

«- معلومه! پدر همه‌تونو درمیارم، پدرسوخته‌ها!

آن خمرهٔ تازه را که چهار '''اونس''' و نیم پولش شده بود، در انتظار اینکه توی انبار محلی برایش پیدا بشود موقتاً در کنار پستوی تاریک و قدیمی جا دادند. هرگز خمره‌ای به این شکل و قواره دیده نشده بود.

در چنین جای مرطوب، نمناک، تاریک و بدون هوا که بوی کپک و ترشی فاسدشده می‌داد، انسان دلش برای این خمرهٔ بینوا می‌سوخت.

از دو روز پیش، زیتون‌چینی آغاز شده بود و '''دون لولو''' ناراحت و غضبناک، به جنب و جوش افتاده بود. چون که از یک طرف می‌بایست مواظب زیتون‌چین‌ها باشد و از طرف دیگر خرکچی‌ها هم با قاطرهایشان می‌آمدند و کودهائی را که برای فصل آینده آورده بودند روی هم می‌انباشتند و او نمی‌دانست چگونه چندین کار را با هم انجام دهد. به زمین و زمان فحش می‌داد و همه را تهدید می‌کرد که اگر یک دانه از زیتون‌ها حیف و میل بشود چنین و چنان خواهد کرد. گوئی همه زیتون‌ها را دانه‌دانه بر روی درخت شمرده است. همچنین می‌ترسید که کپه‌های کودها با هم برابر نباشند. با شبکلاه سفید و پیراهن چرکتاب کثیفش، عرق‌ریزان این طرف و آن طرف می‌دوید. چشمان سرخ خون‌آلودش را دائم به این سو و آن سو می‌انداخت، و ریش زبر و سیاه او - با آنکه مرتب صورتش را


==پاورقی‌ها==

# {{پاورقی|۱}} Zirafa
# {{پاورقی|۲}}Santo stpano dicamstra
# {{پاورقی|۳}}Don lolo zirafa




[[رده:کتاب هفته]]
[[رده:کتاب هفته ۱۸]]
[[رده:قصه]]
[[رده:پیر آندلو]]
[[رده:پ. بهارلو]]
[[رده:مرتضا ممیز]]