پلاتفرم جبههٔ متحد خلق کلمبیا
 | تایپ این مقاله تمام شده و آمادهٔ بازنگری است. اگر شما همان کسی نیستید که مقاله را تایپ کرده، لطفاً قبل از شروع به بازنگری صفحهٔ راهنمای بازنگری را ببینید (پیش‌‌نویس)، و پس از اینکه تمام متن را با تصاویر صفحات مقابله کردید و اشکالات را اصلاح کردید یا به بحث گذاشتید، این پیغام را حذف کنید. |
کامیلو تورز
در کتاب جمعه، شماره ۷ گفتاری از کامیلو تورز خوانده‌اید به‌نام سخنی با کارگران، در آن سخنرانی، از پلاتفرم جبههٔ متحد خلق کلمبیا سخن رفته بود. اینک آن پلاتفرم، واژهٔ پلاتفرم (Platform) نیاز به‌مختصر توضیحی دارد. پلاتفرم در لغت به‌معنای «سکّو» و «کرسی» است و در اصطلاح سیاسی به‌بیان رسمی اصولی اطلاق می‌شود که گروهی، مثلاً یک حزب سیاسی، توده‌ها را به‌پذیرش و همکاری با آن دعوت می‌کند.
این پلاتفرم در فوریهٔ ۱۹۷۵ در فِرِنته اونیدو (Frente Unido) منتشر شده است.
برای همهٔ کلمبیایی‌ها، طبقات مردمی، سازمان‌های فعالیت فرهنگی، اتحادیه‌های کارگری، کئوپراتیوها، انجمن‌های مساعدت متقابل، اتحادیه‌های دهقانی، اجتماعات سرخ‌پوستان و سازمان‌های کارگری، و به‌همهٔ کسانی که ناراضی‌اند و کسانی که در صف احزابی سنتی سیاسی نیستند، این پلاتفرم را ارائه می‌دهیم تا کلیهٔ بخش‌های مردم کلمبیا را گرد هدف‌های مشخصی متحد کنیم.
۱. انگیزه‌ها
۱. آن تصمیماتی که لازمهٔ نظام سیاسی کلمبیائی ماست، اگر به‌نفع اکثریت‌ها و نه اقلیت‌ها سمت‌گیری شده باشد، باید توسط کسانی که قدرت را در اختیار دارند اتخاذ شود.
۲. اکنون کسانی که قدرت واقعی را در اختیار دارند همان اقلیت اقتصادی است که کلیهٔ تصمیمات بنیادی را در باب سیاست ملی اتخاذ می‌کند.
۳. این اقلیت هرگز تصمیمی نمی‌گیرد که بر منافع او یا منافع خارجی که اون به‌آن وابسته است، اثر معکوس داشته باشد.
۴. تصمیماتی که برای رشد اجتماعی - اقتصادی کشور لازم است و به‌نفع اکثریت‌ها و برای استقلال ملی است، الزاماً منافع اقلیت اقتصادی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
۵. این شرایط، تغییر ساختاری قدرت سیاسی را کاملاً ضروری می‌کند تا اکثریت‌ها تصمیم‌گیری کنند.
۶. در حال حاضر، اکثریت‌ها احزاب سیاسی و نظام حاکم را طرد می‌کنند، ولی آن‌ها دستگاه سیاسی‌ئی ندارند که بتواند زمام قدرت را در دست بگیرد.
۷. دستگاه سیاسی‌ئی که سازمان یافته باشد، باید خواستار گسترده‌تری پشتیبانیِ ممکنِ توده‌ها باشد. این کار نیاز به برنامه‌‌ریزی فنی دارد، و باید برپایهٔ اصول فعالیت استوار باشد تا بر یک رهبر مردمی تا خطر عوامفریبی «گنجه‌های آشپزخانه» و شخصیت‌گرائی از میان برداشته شود.
۲. هدف‌ها
- ۱. اصلاحات ارضی
مالکیت زمین باید از آن کسانی باشد که مستقیماً در آن کار می‌کنند.
دولت بازرسانی خواهد گماشت که املاک را به‌دهقانان واگذار کنند، ولی لازم است که کشت از طریق شبکه‌های تعاونی و اشتراکی، و مطابق با برنامهٔ ارضی ملی، و با مساعدت مالی و فنی کنترل شود.
هیچ‌کس نباید زمین را خریداری کند، هر زمینی که برای ملک عام تلقی می‌شود باید بدون بازپرداخت مصادره شود.
شوراهای سرخ‌پوستی باید مالک واقعی زمین‌هائی باشد که به‌آن‌ها تعلق دارد. این کار موجب بهبود رشد و تقویت اجتماعات بومی می‌شود.
- ۲. اصلاحات شهری
هرکس که در شهرهاو شهرک‌ها ساکن خانه‌ئی باشد مالک همان خانه خواهد بود. کسانی که منبع درآمدشان فقط اجاره بهای یک خانه است و از آن اشاعه می‌کنند می‌توانند مالک آن باشند، حتی اگر خود ساکن آن خانه نباشند، البته در صورتی که بتواند اتکای مالی خود به‌درآمد خانه را ثابت کنند.
اگر بنابر تشخیص دولت که از خانه‌ئی به‌قدر کافی بهره‌برداری نمی‌شود، سد مالک آن خانه جریمه خواهد شد. این جریمه به‌حساب [صندوق] برنامه‌های ایجاد مسکن دولت ریخته خواهد شد.
۳. برنامه‌‌ریزی
یک برنامهٔ اجباری با هدف تقلیل واردات و افزایش صادرات و صنعتی کردن کشور تهیه خواهد شد.
کلیهٔ سرمایه‌گذاری‌های دولتی یا خصوصی باید تابع سیاست سرمایه‌گذاری ملی باشد. فقط دولت باید امور مالی از طریق ارز خارجی را انجام دهد.
۴. سیاست مالی
از کلیهٔ کسانی که درآمدشان بیش از آن مقدار درآمد لازمی است که یک خانوادهٔ متوسط کلمبیائی می‌تواند با آن راحت زندگی کند (مثلاً ۵هزار پزو در سال ۱۹۶۵) به‌شکل تصاعدی مالیات بردرآمد اخذ خواهد ش. هر درآمدی که بیش از این حد باشد، در صورتی که در بخش‌هائی که سیاست سرمایه‌گذاری رسمی مقرر می‌دارد به‌کار نیفتاده باشد، کلاً باید به‌دولت تحویل داده شود. هیچ مؤسسه‌ئی از پرداخت مالیات معاف نیست. به‌دستمزد تا حد معینی، مثلاً ۵هزار پزو در ماه، در سال ۱۹۶۵، مالیات تعلق نمی‌گیرد.
۵. ملَی کردن
بانک‌ها، شرکت‌های بیمه، بیمارستان‌ها، درمان‌گاه‌ها، مراکز تولید و توزیع دارو، وسایل نقلیهٔ عمومی، رادیو، تلویزیون و منابع طبیعی همه متعلق به‌دولت است.
دولت باید آموزش و پرورش کلیه مردم کلمبیا را به‌طور رایگان فراهم کند، و باید تا پایان تعلیمات متوسطه ایدئولوژی اولیاء و خانواده‌ها، و پس از سطح متوسطه ایدئولوژی دانشجویان را محترم بشمارد.
تعلیمات تا سطح متوسط یا تا اتمام تعلیمات فنی اجباری خواهد بود. اولیائی که از قانون تعلیمات اجباری فرزندان‌شان سرپیچی کنند، قانوناً مجازات خواهند شد. بودجهٔ این کار از سیاست سرمایه‌گذاری رسمی از طریق افزایش مالیات تأمین خواهد شد.
منابع زیرزمینی متعلق به‌دولت بوده، استخراج نفت با در نظر گرفتن منافع اقتصاد ملی صورت خواهد گرفت. به شرکت‌های خارجی امتیازات نفتی داده نخواهد شد مگر تحت شرایط زیر:
- ۱. سهم دولت کم‌تر از ۷۰ درصد نباشد.
- ۲. تصفیه و توزیع، و تولید انواع سوخت از خدمات دولتی شمرده شده در اختیار دولت خواهد بود.
- ۳. پس از طی یک دوره، حداکثر ۲۵ سال، کلیه وسایل، تجهیزات، و تأسیسات، بدون بازپرداخت به دولت واگذار خواهد شد.
- ۴. دستمزدها و حقوق کارگران و مستخدمین کلمبیائی باید لااقل مساوی باشد با حقوق کارگران و مستخدمین خارجی از همان جداول شغلی.
۶. روابط بین‌المللی
کلمبیا با کلیهٔ کشورهای جهان رابطه خواهد داشت و داد و ستدهای تجارتی و فرهنگی را مشروط به‌تساوی و سود متقابل خواهد پذیرفت.
۷. امنیت اجتماعی و بهداشت عمومی
دولت برای امنیت اجتماعی برنامهٔ کامل و مترقی ارائه خواهد داد که حق استفاده از بهداشت رایگان و خدمات پزشکی بدون تعصب نسبت به‌طبابت خصوصی این حرفه را تضمین می‌کند. و کلیهٔ امور مربوط به‌بیکاری از پاافتادگی، کهولت و مرگ را دقیقاً رسیدگی خواهد کرد. استخدام پرسنل مشاغل مربوط به‌طبابت و بهداشت به‌عهده دولت است و حقوق آن‌ها بنابر آن چه که قانون تعیین می‌کند و بنابر تعداد خانواده‌هائی که خواستار مراجعه به‌آن هستند پرداخت خواهد شد.
۸. سیاست خانواده
پدرانی که فرزندان خود را طرد کنند جریمه خواهند شد. نگهداری و مراقبت از زن و فرزندان توسط قانون و از طریق مجوزات مؤثر ضمانت خواهد شد.
۹. نیروهای مسلّح
بودجهٔ نیروهای مسلح با هدف آن‌ها متناسب خواهد بود، بدون این که در احتیاجات بهداشتی و تعلیماتی مردم کلمبیا مؤثر باشد. دفاع از حاکمیت ملی، مسئولیت کلی ملت کلمبیا خواهد بود. زنان مجبورند که بعد از ۱۸ سالگی برخی از خدمات عمومی را انجام دهند.
۱۰. حقوق زنان
زنان در فعالیت‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشور بر پایهٔ تساوی با مردان شرکت خواهند کرد.
پس از آن که پدر کامیلو تورز در ۲۲ می ۱۹۶۵ این پلاتفرم را طرح و عرضه کرد عموم مردم از بخش‌های مردمی که به‌آن علاقمند شدند و در آن به‌بحث و تأیید، و سپس گسترش آن، پرداختند. در همین روز جبههٔ متحد ملی در دانشگاه شهر بوگوتا به‌او درجه افتخاری داد. پدر کامیلو تورز اعلام کرد که اون چون یک کلمبیائی، یک جامعه‌شناس و یک مسیحی و یک کشیش، فردی انقلابی است.
او، به‌نام یک کلمبیائی، نتوانست مبارزات مردم را نادیده بگیرد.
به‌نام یک جامعه‌شناس، از طریق دانش علمی در باب واقعیات، به‌این اعتقاد رسیده بود که راه‌حل‌های فنی و مؤثر نمی‌تواند بدون انقلاب به‌دست آید.
به‌نام یک مسیحی، چون جوهر مسیحیت عشق به‌همسایه است، [می‌اندیشید] که تنها از طریق انقلاب رفاه اکثریت تأمین خواهد شد.
به‌نام یک کشیش، چون فداکاری نسبت به‌همسایه، که لازمهٔ انقلاب است، شرط لازم احسان پدرانه بود و از انجام کامل رسالت او تفکیک‌ناپذیر بود.
پانویس
این اصطلاح نخست به‌گروهی مشاوران غیررسمی پرزیدنت جکسون اطلاق می‌شد، امّا امروزه دربارهٔ گروه مشابهی که رئیس دولت با آن‌ها مشورت کند و به‌آن‌ها متکی باشد، گفته می‌شود. م.