شعری از خیمه‌نز شاعر اسپانیولی
 | تایپ این مقاله تمام شده و آمادهٔ بازنگری است. اگر شما همان کسی نیستید که مقاله را تایپ کرده، لطفاً قبل از شروع به بازنگری صفحهٔ راهنمای بازنگری را ببینید (پیش‌‌نویس)، و پس از اینکه تمام متن را با تصاویر صفحات مقابله کردید و اشکالات را اصلاح کردید یا به بحث گذاشتید، این پیغام را حذف کنید. |
خوآن رامون خیمه‌نز شاعر غزلسرای اسپانیائی که اکنون نزدیک به شش سال از درگذشت وی می‌گذرد، از سیماهای درخشان ادبیات جهانی است... خیمه‌نز زندگی خود را سراسر وقف شعر و شاعری کرد و در تمامی عمر خویش هیچگاه روی شادی و شادکامی ندید، چندان که به سال ۱۹۵۶ هنگامی خبر دریافت جایزهٔ «نوبل» بدو رسید که زن محبوبش سنوبیا کام‌بروبی در حال احتضار بود...
هیچ یک از شاعران اسپانیا، در زمان حیات خویش، مانند خیمه‌نز در معاصرین خود نفوذ نداشته است.
دیگرباره به هیأت نسیمی زاده خواهم شد
و ترا ای زن، همچنان دوست خواهم داشت.
دیگرباره به هیأت موجی زاده خواهم شد.
و ترا ای زن، همچنان دوست خواهم داشت.
دیگرباره به هیأت آتشی زاده خواهم شد.
و ترا ای زن، همچنان دوست خواهم داشت.
دیگرباره به هیأت سنگی زاده خواهم شد.
و ترا ای زن، همچنان دوست خواهم داشت.
دیگرباره به هیأت مردی زاده خواهم شد.
و ترا ای زن، همچنان دوست خواهم داشت.