ابر و نور
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
 | تایپ این مقاله تمام شده و آمادهٔ بازنگری است. اگر شما همان کسی نیستید که مقاله را تایپ کرده، لطفاً قبل از شروع به بازنگری صفحهٔ راهنمای بازنگری را ببینید (پیش‌‌نویس)، و پس از اینکه تمام متن را با تصاویر صفحات مقابله کردید و اشکالات را اصلاح کردید یا به بحث گذاشتید، این پیغام را حذف کنید. |
فرو بگرفته چنگش را ناهید از ابر
- آهنگش – زرین – می‌ریزد
- گیاه از لذت بر می‌خیزد
بلند انگشتانش را بگشوده بر چنگ
- سرشک آویزان از مژگانش
- به‌سایه‌روشن‌ها آوازش را می‌بیزد
***
زمین را ابر از اندوهی سنگین پوشانده،
- در زیر ابر
- سکوت رنگین رستن، آوازیست
- طبیعت رازیست
***
کمان رنگین پل بسته بر ما
تو با من لبها غمگین از ناگفتن
- به‌سرگردان آوازی در کوهی می‌مانیم
- فرو بگرفته چنگش را ناهید از ابر روشن
- منوچهر آتشی تهران ۴۰/۸/۲۲